Kasteeltuin

Nadat in 1673 de Fransen het kasteel verwoesten, werd onder leiding van Margaretha Turnor een nieuw Huys op de oude fundamenten herbouwd. De tuin werd in rechte vakken verdeeld met elk een eigen invulling: een moestuin, een boomgaard en een bosgebied. In deze periode werd ook een nieuwe buitengracht gegraven en een Bastion aangelegd.

In de achttiende eeuw eeuw krijgt de tuin een meer Barokke architectuur met symmetrisch aangelegde arabesk-patronen, Buxus broderies en een structuur van paden, die als zichtlijnen fungeren. Vanaf ongeveer 1790 veranderde de tuin in de toen populaire Engelse Landschapstijl. Natuurlijke vormgeving krijgt de overhand en de tuin werd zogezegd ‘vereenvoudigd’. Aan de zuidkant ontstond een landschappelijk parkje met een eenvoudige rondwandeling.

Vanaf het einde van de negentiende eeuw liet graaf van Aldenburg Bentinck de tuinen opnieuw inrichten door tuinarchitect Hugo A.C. Poortman, een leerling van de bekende Franse architect Eduard André. Hij vormde een deel van de voormalige moestuinen langs de Drostestraat om in neo-renaissance en neo-barokke siertuinen. De tuin die wij vandaag de dag nog kennen weerspiegelt nog steeds de negentiende-eeuwse tuin van Hugo A.C. Poortman.